Της Σκυτάλης Αιαντείου, τα...νέα και περίεργα, τουριστικά αγροτοτουριστικά,έυθυμα, και άναρχα, δοξαστικά και...πάντα κατα κόσμον
Κουτσομπολίστικα σε τούτο ...το ..παγκάκι... ίδωμεν!!!
ΗΠΑ: Έφυγε ο Άντριου Άθενς (video)
Ο Άντριου Άθενς απεβίωσε στο σπίτι του στο Σικάγο του Ιλινόι. Ήταν αναγνωρισμένος βετεράνος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, επιτυχημένος επιχειρηματίας, ακτιβιστής, φιλάνθρωπος και ένθερμος υποστηρικτής του ελληνισμού και της ορθοδοξίας.
Πηγή: http://www.skai.gr/,
Σημαντική απώλεια για τον ελληνισμό. Την τελευταία του πνοή άφησε τη Πέμπτη το πρωί σε ηλικία 91 ετών ο Άντριου Άθενς, μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της ελληνικής ομογένειας στις ΗΠΑ, αλλά και της ελληνικής διασποράς σ' ολόκληρο το κόσμο. Ο Άντριου Άθενς απεβίωσε στο σπίτι του στο Σικάγο του Ιλινόι.
Ήταν αναγνωρισμένος βετεράνος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, επιτυχημένος επιχειρηματίας, ακτιβιστής, φιλάνθρωπος και ένθερμος υποστηρικτής του ελληνισμού και της ορθοδοξίας.
Τα συλλυπητήρια της εξέφρασε σύσσωμη η πολιτική ηγεσία της Ελλάδας.
Η κηδεία του Άντριου Άθενς θα τελεσθεί στις 19 Μαρτίου στο Σικάγο από τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Δημήτριο.
Ο Άντριου Άθενς γεννήθηκε το 1921 στο Σικάγο. Σε νεαρή ηλικία εγκατέλειψε το κολέγιο και αψηφώντας τις συμβουλές του πατέρα του κατατάχθηκε στον αμερικανικό στρατό για να πολεμήσει τις ναζιστικές δυνάμεις που ήδη είχαν καταλάβει το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης. Ο πατέρας του Άθενς, είχε ακολουθήσει παρόμοια πορεία όταν και ο ίδιος εγκατέλειψε τις ΗΠΑ και μετέβη στην Ελλάδα για να πολεμήσει στους Βαλκανικούς Πολέμους όπου και είχε τραυματισθεί. Ο Άντριου, πολέμησε τις δυνάμεις του Χίτλερ αρχικά στη Βόρεια Αφρική και στη συνέχεια σε ευρωπαϊκά εδάφη. Την περίοδο εκείνη γνώρισε στο Βέλγιο την μετέπειτα σύζυγο του Λουίζα, με την οποία πέρασε 67 χρόνια έγγαμου βίου και απέκτησε δύο παιδιά.
Στην επαγγελματική του πορεία, ο Άντριου Άθενς, διετέλεσε μεταξύ άλλων επικεφαλής της μεταλλευτικής εταιρείας Metron Steel, που είχε την έδρα της στις μεσοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ. Στον πολιτικό κόσμο της Ουάσιγκτον ήταν γνωστός για την εξαίρετη γνώση του όσον αφορά θέματα του ελληνισμού και της ορθοδοξίας και οι συμβουλές του είχαν ζητηθεί από αρκετούς προέδρους των ΗΠΑ αλλά και ηγετικά στελέχη του αμερικανικού Κογκρέσου. Τόσο η Ελλάδα όσο και η Κύπρος, αλλά και το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κων/πολης, έχουν ωφεληθεί από αποφάσεις της αμερικανικής κυβέρνησης, οι οποίες ήταν αποτέλεσμα των προσπαθειών του Άντριου Άθενς.
Υπήρξε ο πρώτος και μακροβιότερος Πρόεδρος του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού και είναι γνωστός για τις προσωπικές προσπάθειες που κατέβαλε προκειμένου να δημιουργηθούν υγειονομικές κλινικές σε περιοχές ελλήνων στην Αλβανία, την Αρμενία, την Γεωργία και την Ουκρανία, που κατά κοινή ομολογία έσωσαν τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων. Ήταν ιδρυτής του Ελληνοαμερικανικού Κογκρέσου (UHAC) και του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου. Παράλληλα, για σχεδόν μια δεκαετία, υπηρέτησε ως επικεφαλής του Αρχιεπισκοπικού Συμβουλίου Ελληνορθόδοξων Εκκλησιών Αμερικής.
Όσον αφορά το φιλανθρωπικό του έργο, ο Άντριου Άθενς, ήταν μεταξύ άλλων συνιδρυτής της Διεθνούς Φιλανθρωπικής Οργάνωσης Ορθοδόξου Χριστιανικής Φιλανθρωπίας (IOCC), που προσφέρει βοήθεια σε όσους έχουν ανάγκη σε ολόκληρο τον κόσμο, ιδρυτής του ταμείου Leadership 100 για την προώθηση του ελληνισμού και της ορθοδοξίας καθώς επίσης και της φιλανθρωπικής οργάνωσης Hellenicare.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος σε επικοινωνία που είχε με την οικογένεια του εκλιπόντος ανέφερε μεταξύ άλλων «Ο Άντριου Άθενς υπήρξε γίγας προσφοράς προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο, προς την Ομογένεια, προς την Ελλάδα, την Κύπρο και γενικά προς τον Ελληνισμό. Η εκδημία του δημιουργεί ένα δυσαναπλήρωτο κενό. Η διαχρονική και ανιδιοτελής προσφορά του προς την Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση».
Σε ανακοινώσεις που έχουν εκδώσει ορισμένες από τις μεγαλύτερες ελληνικές και κυπριακές οργανώσεις στις ΗΠΑ, όπως η ΑΧΕΠΑ και η ΠΣΕΚΑ, εκφράζουν την θλίψη τους για τον χαμό του μεγάλου αυτού έλληνα και τα συλλυπητήρια τους στην οικογένεια του.
Η
ΠΕΡΙΦΗΜΗ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΞΕΝΟΦΩΝΤΑ ΖΟΛΩΤΑ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΚΗ..ΟΠΟΥ
ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟΛΥΤΑ
ΚΑΤΑΝΟΗΤΟΣ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ.....
Ο Ξενοφών Ζολώτας ως πρέσβης της της
Ελληνικής γλώσσας εκφώνησε ενώπιον του ΔΝΤ ένα λόγο στα ελληνικά
χρησιμοποιώντας την αγγλική, προκαλώντας παγκόσμια αίσθηση Έκπληξη προκάλεσε ο Ξενοφών Ζολώτας, ως αντιπρόσωπος της Ελλάδας, από τον απροσδόκητο
λόγο του στις 26 Σεπτεμβρίου 1957, ενώπιον του Διεθνούς Νομισματικού
Ταμείου, σε μία από τις πιο ουσιαστικές του ενέργειες για την προβολή
της ελληνικής γλώσσας. Ο εκλιπών, μίλησε ελληνικά και τον κατάλαβαν όλοι
γιατί χρησιμοποίησε ατόφια την αγγλική γλώσσα! Επακολούθησε ανυπόκριτος
ενθουσιασμός και χειροκροτήματα από όρθιους τους συνέδρους. Την επομένη
είχαν πρωτοσέλιδο το λόγο του οι "New York Times" και η "Washington
Post", περνώντας σε όλο τον κόσμο το μήνυμα, ότι η ελληνική γλώσσα
μπορεί να χρησιμοποιηθεί και να λειτουργήσει σε όλες τις ευρωπαϊκές
γλώσσες. Μάλιστα, τόση ήταν η εντύπωση, που προκάλεσε η πρώτη αυτή
ομιλία στα αγγλικά, ώστε ο τότε Πρόεδρος της Διεθνούς Τράπεζας, Γιουτζίν
Μπλάκ, τον παρακάλεσε και σε επόμενη ετήσια συνεδρίαση του ΔΝΤ και της
Διεθνούς Τράπεζας να μιλήσει πάλι αγγλικά, αλλά με ελληνικές λέξεις,
κάτι, που επανέλαβε το 1959. Ο ίδιος ο Ξενοφών Ζολώτας ανέφερε
σχετικά: "Βέβαια τη δεύτερη φορά ο λόγος είχε περιεχόμενο ουσιαστικό .
Αναφερόταν στην ουσία: για το νομισματικό και οικονομικό πρόβλημα της
εποχής". Μάλιστα, δεν παρέλειψε να αναφέρει, ότι οι πατέρες της
αμερικανικής ανεξαρτησίας, ο Ουάσιγκτον, ο Τζέφερσον, ο 'Ανταμς και
άλλοι όταν συνέτασσαν το Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών, το 1787, είχαν
προτείνει η γλώσσα του νέου κράτους να είναι η ελληνική, προς τιμή της
γλώσσας του Έθνους εκείνου, που πρώτο γέννησε τη Δημοκρατία και τη
διέδωσε στον κόσμο. Μία ψήφος , όμως ήταν αρκετή για να προκριθεί η
αγγλική. Ο λόγος του 1957
Kyrie, I eulogize the archons
of the Panethnic Numismatic Thesaurus and the Oecumenical Trapeza for
the orthodoxy of their axioms methods and policies, although there is an
episode of cacophony of the Trapeza with Hellas. With enthusiasm we
dialogue and synagonize at the synods of our didymous Organizations in
which polymorphous economic ideas and dogmas are analyzed and
syntherized. Our critical problems such as the numismatic plethora
generate some agony and melancholy. This phenomenon is charateristic of
our epoch. But, to my thesis we have the dynamism to program therepeutic
practices as a prophylacis from chaos and catastrophe. In parallel a panethnic unhypocritical economic synergy and harmonization in a democratic climate is basic.
I apologize for my eccentric monologue. I emphasize my eucharistia to
your Kyrie to the eugenic and generous American Ethnos and to the
organizers and protagonists of this Ampitctyony and the gastronomic
symposia
