Σήμερα η...Παρασκευή των Χαιρετισμών...
Αναδρομές .............
......... με τον Μπάρμπα Γιάννη
Τα πρώτα λευκά μπουμπούκια της ...Ανοιξης..που ξεπήδησαν ...από τα γυμνά κλαριά της γειτονικής Αμυγδαλιάς..έδωσαν...τα πρώτα αισιόδοξα μηνύματα...ψυχικής ανάτασης...και αναγέννησης...αντίθετα .σε ότι μέχρι χθες...εχείμαζε...και σιγούσε ως ......καλοβολευμένος...σπόρος.....
Ο πρώτος..Μαρτιάτικος... Ήλιος...καιροσκόπος παραμέρισε σιγά σιγά ...τον Μολυβένιο Ουρανό ...κι άφησε το Γαλάζιο ξάγναντο...να ζεσταίνει παιχνιδίζοντας με τα λευκά...δαντελωτά συννεφάκια...κι όρισε να απελευθερωθούν..οι πρώτες άτακτες...πεταλούδες... για να στήνουν χορό ...ατέλειωτο...στο ξεβλαστωμένο χωράφι....τα χαμομήλια και τις μαργαρίτες....Πασχαλιές και Πασχαλίτσες...
Τα πρώτα πολύχρωμα ....φουστανάκια...και τα κοριτσίστικα βλέμματα... φλόγισαν...τους αιφνιδιασμένους...νεανικούς λογισμούς των αγοριών της συνοικίας...και σαν ήλθε το δείλι ...όλα είχαν συνωμοτήσει ...στο απόλυτο... μιας αθώας νεανικής συνάθροισης...με καθορισμένες προϋποθέσεις...
Κανείς δεν έπρεπε να λείπει...κατ.εντολή του κ.Γυμνασιάρχη....εκείνης της Παρασκευής ...των Χαιρετισμών...από το προαύλιο της Εκκλησίας....θα μπαίναμε συντεταγμένοι...αριστερά τα Κορίτσια και δεξιά του Θόλου τα Αγόρια.....
Θυμάμαι που κρατούσα στο χέρι...το αναμμένο κερί....χαμηλωμένα τα μάτια...να μαγνητίζει η φλόγα την όραση μου...μα το μυαλό μου.ήθελε να αποδράσει...να ρίξω μια γρήγορη ματιά απέναντι.....μα βέβαια...
Κρατούσε και εκείνη ... αναμμένο κερί...και με κοιτούσε.....καθώς φωτοβολούσε το πρόσωπο της....!
Τι είναι ο Έρωτας στο άλλο φύλλο, εκτός από σχέση...Θεέ μου...? Μήπως Φιλοσοφία...?..Γυρίζω το βλέμμα μου παρακλητικά στο μεγάλο εικόνισμα της Παναγίας..και με οδηγεί ..συνοδός του Ψαλμού η ωδή...
-.«Ἀνοίξω τὸ στόµα µου καὶ πληρωθήσεται Πνεύµατος καὶ λόγον ἐρεύξοµαι τῇ βασιλίδι Μητρί·
καὶ ὀφθήσοµαι φαιδρῶς πανηγυρίζων
καὶ ᾄσω γηθόµενος ταύτης τὰ θαύµατα»....
.....................................................................................................................
Πόσο δυνατές και ευτυχισμένες και ερωτικές... ήταν αυτές οι στιγμές της άδολης Νιότης.....το θυμίαμα ,οι ψαλμοί,ο ενθουσιασμός...η ελπίδα.....τα δάκρυα....
Πόσες διαπλανητικές βόλτες ...θα...έκανε η Γή γύρω από τον Ήλιο....για να συναντηθούμε και πάλι ...με την αυτή συντροφική πορεία...στο ίδιο προαύλιο της ίδιας Εκκλησίας... ...της Παρασκευής των χαιρετισμών....να ανάβουμε...Γέροντες πλέον με τρεμάμενο χέρι...το κερί...το δικό μου και εκείνης....αποδίδοντες με τρεμάμενα χείλη τον Παιάνα...της πανανθρώπινης ευγνωμοσύνης......«Τῇ ὑπερμάχῳ Στρατηγῷ τὰ νικητήρια,
ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν ευχαριστήρια,.............................................................................................
............................................................................................................................................................................
Μπαρμπα Γιάννης
...ο Ψαράς.....
