Εύθυμα και...Παράδόξως Σοβαρά

Πηγαίνω στο Χασάπη, και του...λέω..!!!

Βάλε ρε Χρήστο ένα καλό κομάτι..και περιποιήσουτο...μου χαμογελά ο άνθρωπος, και μου λέει

Μπαρμπα Γιάννη σε έχω αφήσει..ποτέ παραπονεμένο..??

-Όχι Αγόρι μου κάνε τη δουλειά σου...που να του εξηγήσω...την εσώψυχη "τρικυμία εν κρανίω"και τους συσχετισμούς, της άναρχης δόμησης, των "ιδεών "  εντός .....αυτού.!

Περιχαρής ο...Χρηστάρας ..σηκώνει το μάνταλο του ψυγείου..ανοίγει την πόρτα,διαλέγει το καλύτερο κομμάτι..μου το δείχνει και λέει...

-Εχεις κάτι να πής.??

-Χρήστο είσαι επαγγελματίας ..σου βγάζω το καπέλο!!Βάλτο ολόκληρο και κοψε το φέτες..!

-Τι σε μέλει εσένανε...μου λέει χωρατατζίδικα...όποιος φάει θα ρωτάει που το ψώνησες..!

Παίρνει τη μεγάλη μαχαίρα ..την ακονίζει με ένα μικρό τοσοδούλι μαχαιρι..και τα επιδέξια χέρια του τεμαχίζουν με ακρίβεια  τόσο γρήγορα, όσο και  αθόρυβα ..αφου δεν άκουσα..ούτε το τύλιγμα του χασαπόχαρτου....!Μου λέει και το ανέκδοτο της ημέρας...την στιγμή που πλήρωνα...και φέυγω εντυπωσιασμένος...!!

-Τι Παιδί ο..Χρηστάρας..!!!

Η σκηνή στο Πρωτοδικείο....γίνεται  εκδίκαση ασφαλιστικών μέτρων... των συμβασιούχων  κάποιου.....Δήμου..που εργάζονται 6-7 χρόνια και πρέπει να αποδειχθεί ότι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, για να συνεχίσουν να εργάζονται...και να μην απολυθούν.

Διάδικοι αντίδικοι άπαντες παρόντες.....κτυπά  ο κώδων...

-Αρχεται η συνεδρίαση....!!!   φωνάζει η ..κ..Πρόεδρος.. και ρίχνεται στην ανάγνωση των εγγράφων.

-Ρε Πέτρο πως την βλέπεις..? ρώτάει ..ένας συμβασιούχος τον άλλο.

-Ήρεμη και γλυκειά μου φαίνεται...

Τον λόγο έχει ο Δικηγόρος... υπεράσπισης....Πύρινος ο λόγος του....

-Δεν είναι δυνατόν..να αμφισβητηθεί η συνεισφορά αυτών των ανθρώπων 7 ολόκληρα και πλέον

  κυρία Πρόεδρος....Ο Δήμος μας αποτελέι πρότυπο υπόδειγμα καθαριότητος, οργάνωσης,και παροχής υπηρεσιών στου Δημότες της Πόλης μας...το όνομα του ακούγεται σε όλα τα.."πανελ"...

και αυτές οι επιτυχίες του .. είναι...έργο και αυτών των ανθρώπων.

-Δεν ...θα....περάσει....!!! ακούγεται ρυθμική , ιαχή  των συμβασιούχων έξω από το ακροατήριο..

Ανύσηχα η κ Πρόεδρος κτυπά το κουδούνι...

Σου δίνει την εντύπωση με το ύφος του συνειδητοποιημένου,που εκτιμά την κατάσταση..

-Μην φωνασκήτε....όλα συνεκτιμώνται...Εδώ είναι δικαστήριο....

-Πως την βλέπεις ρε Πέτρο...?

-Μας συμπαθεί...φαίνεται με την πρώτη  ματιά....μάλλον θα βγεί θετικό αποτέλεσμα...

-Μακάρι ρε Πέτρο....με έχουν πνίξει τα χρέη , οι κάρτες,κι αυτό το κολοδάνειο...

Η ώρα περνά..παρελαύνουν, το σωματείο εργαζομένων, που συνηγορεί στη δικαίωση των συναδέλφων....Μάρτυρες καταξιωμένοι..τα επιχειρήματα ..ατράνταχτα...

Η κ Πρόεδρος δείχνει μεγάλη υπομονή και κατανόηση....η ώρα περνά......ήσυχα ..καρτερικά..

-Την κερδίσαμε την δίκη....

-Μακάρι ρε Πετρο.....σσσ κάντε  ησυχία..!!!! όλοι σηκώνονται όρθιοι....βγαίνει η απόφαση..!!!

Το δικαστήριο εξετάζοντας την δικογραφία ,σκεφθέν κατά το Νόμο, απορρίπτει το αίτημα των εργαζομένων...................

Έτσι απλά.

Σοκαριστική βουβαμάρα...που σε ντεσιμπέλ..μεταφράζεται.."μαυρο..πέπλο" επικράτησε στο δικαστήριο....με  σαράντα μαχαίρια..να έσφαζε ο δεξιοτέχνης  Χρηστάρας ο Χασάπης της γειτονιάς μου...ενα ..ένα..τους άμοιρους συμβασιούχους..εκείνη την ώρα...αίμα δεν θα ..σταζε...

Έμεινα να μετρώ στο πεζοδρόμιο του δικαστηριου με το κεφάλι σκυμένο ...τα ατέλιωτα αποτσίγαρα, της ζωής.........τελειώματα..!